LOADING

Type to search

جنگ افغانستان و دورنمای گفتگو ها با طالبان

GB Geo-Blog

جنگ افغانستان و دورنمای گفتگو ها با طالبان

گزاش های مذاکرات سری بین طالبان و  دولت افغانستان مانند گزارش های مرگ مارک توین بی نهایت مبالغه آمیز بوده

از زمانیکه روزنامه واشنگتن پوست به نقل قول از منابع افغان و عرب گزارش داد که نماینده گان ارشد طالبان به اجازهء ملا عمر با مقامات عالي رتبهء حکومت حامد کرزی وارد مذاکرات شده اند، بحث های رسانه ها روي پی جویي برای صلح ګرمتر شده است.

اما به نظر می رسد که این هنګامه ها برای هیچ بوده است.

در مصاحبهء روز دوشنبه با سی ان ان، حامد کرزی ګفت که فقط ګفتګو های غیر رسمي بین دو طرف صورت ګرفته است.

کرزی به لري کینګ میزبان برنامهء سي ان ان ګفت: ما با طالبان به عنوان هموطنان خود ګفتګوهای داشته ایم. این تماس ها رسمي و منظم نبوده است.

به دنبال مصاحبهء کرزی با سی ان ان، ریچاردهالبروک نماینده ویژهء باراک اوباما برای افغانستان و پاکستان روز دو شنبه هشدار داد که در معنی و اهمیت این تماس ها باید مبالغه نشود.

و بالاخره ذبیح الله مجاهد سخنګوی طالبان با نشر یک اعلامیه روز چهار شنبه وقوع این مزاکرات را رد کرده ګفت: ګفتګو با دشمن خیانت به داعیهء کسانی است که خود را قرباني جنبش طالبان می کنند.

اګر این ګفتګوهای سری واقعاٌ رخ داده است،مذاکره کننده ګان آن در اختفای آن خیلی موفق نبوده اند.

ذبیح الله مجاهد شیپورچی تبلیغات طالبان است. در ګذشته وی به مطبوعات معلومات غلط داده است اما در این مورد من انکار وی را قبول می کنم.

در این شکی نیست که ګفتګوهای غیر منظم و غیر رسمي بین قوماندانان طالبان و مقامات محلي دولت افغانستان صورت ګرفته اما دلیلی برای مذاکرات رسمي بین مقامات عالي رتبه وجود ندارد.

طالبان بدون شک به مذاکرات با دولتی که آنرا دست نشانده یک قدرت اشغالګر می پندارند علاقه ندارند.

با وجود ادعای پیشرفت های نظامي توسط نیروهای ناتو، طالبان به این باورند که امریکا با شکست روبرو است و با ګذشت زمان و صبرو حوصله آنها پیروزي را به دست خواهند آورد.

از سوی دیګر، طالبان، خروج نیروهای خارجی را شرط اول آغاز مذاکره خوانده اند   ذبیح الله مجاهد این تقاضای طالبان را در اعلامیه روز چهار شنبه تکرار کرد .

طالبان عقیده دارند که خروج نیروهای خارجي زمینه پیروزي را برای شان فراهم خواهد ساخت .

بر اساس این منطق، نیازی  برای مذاکرات باقي نمی ماند .

در سالهای 80 مجاهدین تیز به این عقیده بودند.

مجاهدین به مذاکرات علاقه نداشتند. مجاهدین فکر می کردند که با ادامه جنګ نیروهای شوروی شکست خواهند خورد. هنګامی که مزاکرات چهار جانبه ژینف بین اتحاد شوروي ، ایالات متحده، پاکستان و حکومت داکتر نجیب آغاز شد آنها این مذاکرات را تقبیح و تقاضای کردند که مجاهدین بجای حکومت داکتر نجیب از افغانستان نماینده ګی بکند

امروز طالبان نیز مشروعیت حکومت کرزی را نمی پذیرند .

دشمن اصلي طالبان امریکا است نه حکومت کرزی و از دیدګاه طالبان مذاکرات جدي هر زمانی که صورت می ګیرد بین این دو جانب جنګ باید صورت بګیرد.

مذاکرات بدون حمایت مستقیم و قاطع امریکه و تضعیف موقف نظامي طالبان امکان ناپذیر است.

خمایت امریکا از پروسهء صلح در افغانستان تا به حال محدود به ادغام مجدد طالبان بوده است نه مذاکرات مستقیم با رهبران طالبان .

جنګ افغانستان را حل نظامی ندارد اما طالبان بدون تغیر در ساحه نظامي حاظر به مذاکره نخواهند شد.

این تغیر جهت از دو طریق به میان آمده می تواند : اول ، افزایش فشار نظامي و ترک دسته جمعي از صفوف طالبان  و دو م تصمیم استراتیژیک توسط پاکستان که حمایت از طالبان با منافع آن کشور در تضاد است.

این همه مسایل پیچیده  موجب خوشبیني در مورد مذاکرات شده نمی تواند

The opinions expressed in this blog are personal and do not reflect the views of either Global Brief or the Glendon School of Public and International Affairs

نضریه های که درین بلاگ بیان شده شخصی بوده ودیدگاه گلوبل بریف  مکتب امور بین المللی گلندون  وسلام وطندار را منعکس نمی کند.

Categories:
Tags:

Leave a Comment