بعد از مرگ اسامه بن لادن کارشناسان گمانه زنی را در مورد  مفهوم واقعه تاریخ برای جنگ افغانستان آغاز نموده اند. این در حالیست که بعضی از افغانها ابراز نگرانی نموده اند که مرگ بن لادن ممکن ایالات متحده امرایکا را در خارج  قبل از وقت نیروهایش از افغانستان اغوا نماید، شماری دیگر میگویند که این واقعه زمینه سیاسی برای این جنگ  را بیشتر محتمل و مناسب ساخته است. کسانی که خوش بین اند میگویند مرک اسامه فرصت خوبی را برای جناحای دریگر به بار آورده است تا داخل مذکرات صلح گردند. حالا با مرگ اسامه، طالبان میتوانند از القاعده فاصله گیرند و برای مشراکت در قدرت تلاش نمایند و جمهوری خواهان و دیگران از اوباما برای مذاکره با تروریستان انتقاد نخواهند کرد.

این خوش بینی بی اساس به نظر میرسد. بعد از ده سال انزوا و تقعیب از سوی امریکا، رهبر القاعده ارزش خویش را در جنگ افغانستان از دست داده بود. خاصتا، حمایت مالی و فراهم ساختن جنگ جویان القاعده برای طالبان نسبت به سال های 1990م بگونه چشمگیری کاهش یافته است.

به اساس تخمین های اخیر، القاعده صرف 100 تن جنگجو را به جنگ که از سوی تخمینا 40000 طالب و دیگر شورشیان به بیش برده میشود، دارد.

از نظر آیدیالوژیک نیز، طالبان طی ده سال گذشته، به استثنائی شبکه حقانی، بصورت روز افزون از القاعده فاصله گرفته اند. در سال های 1990م، القاعده با طالبان روابط نزدیک داشتند طوریکه به اساس شماری از گذارش ها بن لادن، ملا عمر را بحیث امیر المومنین انتخاب نموده و متعهد به همکاری با وی گردید. ملا عمر د جواب تعهد نمود که گروه وی بن لادن را محافظ خواهد نمود.

باوجود آنگه جنگ علیه امریکا، طالبان و القاعده را بیشتر از پیش باهم نزدیک ساخت اما اهداف ستراتیژیک درازمدت آنها از هم متفاوت باقی ماند. طالبان تعهد نموده اند امریکائی ها را از کشور خارج نموده، حکومت کرزی را سقوط داده و حکومت اسلامی را دوباره بنا نمایند، در حالیکه جنگ علیه امریکا بخش از جهاد جهانی القاعده را تشکیل میدهد.

اگرچه مرگ اسامه ضربه روانی را بر بیکر القاعده و گروهای همکار آن در سراسر جهان وارد مینماید؛ مرگ وی بازی جنگ افغانستان را تغیر نخواهد داد. آنچه که میتواند محاسبات ستراتیژیک را در میدان جنگ تغیر دهد، منجر شدن مرک اسامه به دستگیری ویاهم فرار ملا عمر و سرکرده های دیگر طالبان از صحنه است.

در حقیقت حتی اگر رهبران طالب از تسلیم شدن سر باز زنند ویاهم تصمیم گیرند  به جبهه جنگ در افغانستان برگردند، به آسانی مورد هدف قرار خواهند گرفت. و اگر چنین اتفاق بیافتد، میتوان درمورد پایان چنگ سخن زد

.

The opinions expressed in this blog are personal and do not reflect the views of either Global Brief or the Glendon School of Public and International Affairs

نضریه های که درین بلاگ بیان شده شخصی بوده ودیدگاه گلوبل بریف  مکتب امور بین المللی گلندون  وسلام وطندار را منعکس نمی کند