حمله وحشتناک بالای رزاق مامون، نوسینده و ژورنالیست محقق افغان  نگرانی

ها در مورد آزادی مطبوعات در افغانستان را افزایش داده است.

این دومین تهدید در مدت دو هفته گذشته بالای ژورنالیستان افغان بود. به تاریخ 9 ماه جنوری، اسدالله وحیدی، مدیر مسئول روزنامه سرنوشت بخاطر جرم گزارش دهی در مورد برادر مشاور امنیت ملی حامد کرزی، رنگین دادفر سپنتا مبنی بر تشکیل گروه مسلح در هرات توقیف گردید. وزارت اطلاعات و فرهنگ در مورد صحت گزارش روزنامه سرنوشت بحث نه نمود اما لوی څارنوال آقای وحیدی را بخاطر شناسائی محمد وحید طاهری بحیث برادر رنگین دافر سپنتا  مجرم شناخت.

اگر شناسائی برادر کسی در افغانسان جرم پنداشته میشد در آن صورت همه ژورنالیستان افغان بخاطر شناسائی محمود کرزی، قیوم کرزی و احمد ولی کرزی به حیث برادران حامد کرزی حالا در زندان به سر میبردند. حامد کرزی که از این کار خوشش نمی آید ظاهرا پذیرفت که این عمل صیغه جرمی نداشت و امر رهائی شخص وحیدی را بعد از 28 ساعت صادر نمود.

روند حملات بالای ژورنالیستان بعد از حمله بالای رزاق مامون، نوسینده چندین کتاب در مورد قتل شخصیت های افغان،  شب سه شنبه 18 جنوری توسط شخصی که چاقو بردست داشت و بسته تیزاب را باخود حمل میکرد  تقریبا شکل مرگ بار را اختیار نمود.  آقای رزاق مامون خوشبخت بود. به گفتۀ وزارت صحت عامه، آقای مامون دچار سوختگی شدید بر بالای حدود 10 درصد  وجهه گردیده است. جنرال محمد ظاهر، رئیس تحقیقات جنائی پولیس کابل حمله مذکور را ناشی از اغراض سیاسی عنوان کرد

رزاق مامون در گفتگو با خبرنگاران در شفاخانه چهارصد بستر دیروز ایران را متهم به دست داشتن در این حمله در پاسخ به کتاب وی یعنی “رد پای فرعون” که اشکار کننده فعالیت های استخبارات ایران در افغانستان است، نمود.  وی افزود که  ناشر کتاب وی بعد از نشر کتاب توسط سفارت ایران احضار شده بود و سه ورز قبل از ناشر مذکور دوباره تقاضا شد تا نشر کتاب وی را متوقف سازد.

به اثبات رسانیدن ادعا های آقای رزاق مامون در مورد دست داشتن ایران در این حمله مشکل است. همچنان اثبات نظریه های وی در کتاب “رد پای فرعون” و اثبات نظریه های وی مبنی بر قتل داکتر نجیب الله، رهبر کمونیست اسبق و احمد ظاهر آواز خوان پاپ نیز مشکل است.

اما در کشوریکه گفته میشود از آزادی بیشتر نسبت به همسایه هایش برخوردار است، حمله بالای آقای مامون و توقیف آقای وحیدی اعتماد ژورنالیستان بر تعهد دولت مبنی به آزادی بیان را متزلزل میسازد.

The opinions expressed in this blog are personal and do not reflect the views of either Global Brief or the Glendon School of Public and International Affairs

نضریه های که درین بلاگ بیان شده شخصی بوده ودیدگاه گلوبل بریف  مکتب امور بین المللی گلندون  وسلام وطندار را منعکس نمی کند